Ἡ Ἱερά Μονή Τιμίου Προδρόμου στήν Ἀνατολή Ἁγιᾶς, ἱδρύθηκε ἀπό τόν ὁσιομάρτυρα Ἅγιο Δαμιανό τόν ἐν Κισσάβῳ περί τό 1550 μ.Χ., ὁ ὁποῖος ὀργάνωσε κοινοβιακή μοναστική ἀδελφότητα καί παράλληλα ἀσκήτευσε σέ παρακείμενη χαράδρα.
Τό Μοναστῆρι λειτούργησε μέχρι τόν Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, ἀλλά κατόπιν ἐρημώθηκε.
Τό 1980 μ.Χ. κοντά στό μεταβυζαντινό ἀρχικό οἰκοδομικό συγκρότημα, Ἁγιορεῖτες Πατέρες ἄρχισαν νά κτίζουν καινούρια πτέρυγα, τήν ὁποία ἐγκατέλειψαν τό 1983 μ.Χ..
Ἀπό τόν Ἱούλιο τοῦ 2000 μ.Χ. ἀνέλαβε νά ἀποκαταστήσει τό Μοναστῆρι ἡ διεθνῆς γυναικεῖα ἀδελφότητα ἀπό τό Ἱερό Ἡσυχαστήριο τοῦ Ἀποστόλου Παύλου στό Λαύριο τῆς Ἀττικῆς.
Στόν πολυεθνικό χαρακτῆρα τῆς μοναστικῆς κοινότητος ἀντιστοιχεῖ καί ἡ διεθνῆς ἱεραποστολή αὐτῆς διά τῆς ὁποίας ἐπιβεβαιώνεται ἐμπράκτως ὅτι στήν Ὀρθοδοξία δέν γίνεται διάκριση ἔθνους, φυλῆς ἤ γλῶσσας.
Ἐγκάρδια ἐπιθυμία τῶν μοναχῶν εἶναι νά ἀναστηλωθεῖ ἡ «Παλαιά Μονή» καί νά ὁλοκληρωθοῦν τά ἡμιτελῆ τμήματα τοῦ νεωτέρου οἰκοδομήματος.
Ἡ ἀποκατάσταση τῶν χώρων τῆς Ἱερᾶς Μονῆς πραγματοποιεῖται μέ ἐργατικότητα ἀλλά καί μέ προσευχή καί προσοχή.
Οἱ μοναχές ἀσχολοῦνται καί μέ τίς «λειτουργικές τέχνες» (ἁγιογραφία, ἱερορραπτική κ.λπ.) παραλλήλως δέ καί ἰδιαίτερα μέ τήν παραδοσιακή γεωργοκτηνοτροφία.
Στό Μοναστῆρι διατίθενται παραδοσιακά γεωργικά καί κτηνοτροφικά προϊόντα (κυρίως γαλακτοκομικά καί παράγωγα αὐτῶν), μέσῳ τῶν ὁποίων ἐξασφαλίζονται τά ἀπαραίτητα πρός τό ζῆν.
Οἱ μοναχές ἀσχολοῦνται καί μέ τίς «λειτουργικές τέχνες» (ἁγιογραφία, ἱερορραπτική κ.λπ.) παραλλήλως δέ καί ἰδιαίτερα μέ τήν παραδοσιακή γεωργοκτηνοτροφία.
Στό Μοναστῆρι διατίθενται παραδοσιακά γεωργικά καί κτηνοτροφικά προϊόντα (κυρίως γαλακτοκομικά καί παράγωγα αὐτῶν), μέσῳ τῶν ὁποίων ἐξασφαλίζονται τά ἀπαραίτητα πρός τό ζῆν.
