Τό κέντρο τῆς ζωῆς τοῦ μοναχοῦ εἶναι ὁ Θεός, καί ἡ λατρεία Του ἀποτελεῖ τό κύριο ἔργο τῆς ζωῆς του.
«Ἑπτάκις τῆς ἡμέρας ᾔνεσά σε», ἀναφωνεῖ ὁ ψαλμωδός Δαυίδ, καί αὐτό καλεῖται νά ἀκολουθήσει ἡ κάθε μοναστική ἀδελφότητα. Στήν Ἱερά Μονή, ὄρθρου βαθέος, ἀρχίζουν οἱ ἀκολουθίες στήν Ἐκκλησία ἕως καί τό φυσικό κλείσιμο τῆς ἡμέρας. Μεσονυκτικό, ὄρθρος, ὧρες (α΄, γ΄, στ΄, θ΄), ἑσπερινός μετά Θεοτοκαρίου, Παρακλητικοί Κανόνες καί Χαιρετισμοί στήν Ὑπεραγία Θεοτόκο καί στούς ἁγίους τῆς Μονῆς, δίνουν τήν εὐκαιρία στήν κάθε ἀγωνιζόμενη ψυχή νά ἐπικοινωνήσει μέ τό Θεό καί νά ἐντρυφύσει παράλληλα στά μοναδικά νοήματα τῶν ὕμνων τῆς κάθε ἡμέρας τά ὁποῖα δύνανται νά νοηματοδοτήσουν τήν καθημερινότητα.
Ἡ προσευχή συνεχίζεται κατά μόνας, στό κελλί ἑκάστης μοναχῆς καθώς καί στά διακονήματα καί τείνει νά γίνεται ἀδιάλειπτα. Ἡ μονολόγιστη εὐχή «Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, Υἱέ τοῦ Θεοῦ τοῦ ζῶντος, ἐλέησόν με», «ἐλέησον τόν κόσμον σου» ἀκούγεται σέ ὅλους τούς χώρους τῆς Ἱερᾶς Μονῆς.
Πολύ συχνά τελεοῦνται Θ. Λειτουργίες, ἀρχίζοντας στίς 7.45 π.μ., καθώς καί ἱερές ἀγρυπνίες.
Οἱ ἐπισκέπτες ἔχουν τήν εὐκαιρία νά συμμετέχουν στίς ἀκολουθίες.
Λειτουργική Ζωή στήν Ἱερά Μονή
