Μία ἀνδρῶα ἀδελφότητα ξεκίνησε τήν κατασκευή ἑνός κτηρίου γιά τήν ἐγκατάστασή της πλησίον τοῦ ἱστορικοῦ κτηριακοῦ συγκροτήματος, τό ὁποῖο ὡστόσο ἐγκαταλειφθηκε ἡμιτελές ὕστερα ἀπό τέσσερα (4) ἔτη.

Ἡ Ἱερά Μονή ἐρημώθηκε ἐκ νέου καί ἡ φθορά συνεχίστηκε λόγῳ τῶν καιρικῶν συνθηκῶν ἀλλά καί τῶν λεηλασιῶν καί τῆς ἀπαράδεκτης χρήσεως τῶν χώρων της (σταβλισμός κοπαδιῶν, καταφύγιο κυνηγῶν, λαθρομεταναστῶν κ.λπ.).

Τόν Ἰούλιο τοῦ 2000 ἀνέλαβε τήν ἐκ νέου ἀνασύσταση τῆς Ἱερᾶς Μονῆς μία ἀδελφότητα μοναζουσῶν ἀπό τό Ἱερό Ἡσυχαστήριο τοῦ Ἁγίου Ἀποστόλου Παύλου Λαυρίου Ἀττικῆς, μέ ἀρχικό στόχο ὁ ὑπάρχων χῶρος (τό νεώτερο κτήριο) νά καταστεῖ κατοικίσιμο καί προσιτό στούς προσκυνητές. Ἡ ὅλη προσπάθεια χαρακτηρίστηκε ἀπό τόν τοπικό τύπο ὡς μία «κοσμογονία».

Χάριτι Θεοῦ καί δι' εὐχῶν τῶν παλαιῶν πατέρων, καί μέ τήν συμπαράσταση ἀφανῶν «Κυρηναίων», ἡ ἀδελφότητα ἀγωνίζεται νά ἀνταποκριθεῖ στήν μακραίωνη ἀσκητική παράδοση τῆς ἱστορικῆς Ἱερᾶς Μονῆς, ἀλλά καί νά ὁλοκληρώσει τό οἰκοδομικό ἔργο.


Ἐσωτερικοί καί ἐξωτερικοί χῶροι